موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۲۶:۵۸ دقیقه

حجم برنامه : ۴ مگابایت

شعر ابتدا :

آهنگ : شور - دشتی

خواننده : ایـــــرج

گوینده : روشنک

شاعر :

 شمس مغربی :  

من كه در صورت خوبان همه او می بینم           

تو نكو بین كه من آن رو نكو می بینم           

هر كجا در نگرد دیده بدو می نگرد                 

 هر چه می بینم از او جمله ازو می بینم              

می باقیست كه بی جام و سبو می نوشم               

عكس ساقیست كه در جام و سبو می بینم            

تو زیك سوش نظر می كنی و من همه سو                

تو زیك سو و منش از همه سو می بینم            

 گاه با جمله و گه جمله ازو می دانم           

گاه ازو جمله و گه جمله در او می بینم           

بوی گلزار وی از باد صبا می شنوم            

 سر به بستان وی را بر لب جو می بینم               

مغربی آن كه تواش می طلبی در خلوت              

من عیان بر سر هر كوچه و كو می بینم

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 ای خوش آنانكه قدم در ره میخانه زدند        

بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند          

به حقارت منگر باده كشانرا كاین قوم             

پشت پا بر فلك از همت مردانه زدند               

خون من باد حلال لب شیرین دهنان              

كه به كام دل ما خنده مستانه زدند                

جانم آمد به لب امروز مگر یاران دوش              

قدح باده بیاد لب جانانه زدند    

( فروغ بسطامی )

همکاری : حبیب الله بدیعی       ویلن /  فرهنگ شریف      تار /

امیر ناصر افتتاح     ضرب /

اعلام برنامه :  دارد

اعلام شماره : دارد

http://www.mediafire.com/listen/n9utq0wtwwdfqbt/50-_BS_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۲۷:۲۸ دقیقه

حجم برنامه : ۴ مگابایت

شعر ابتدا :

آهنگ :

خواننده : سید علی اکبر گلپایگانی

گوینده : روشنک

شاعر :

ناشناس :

مرا مسوزكه نازت ز كبریا افتد            

چو خس تمام شود شعله هم ز پا افتد          

لباس فقر به زاری نصیب هر كس نیست           

خوشا تنی كه بر آن نقش بوریا افتد 

ناشناس :

كشنده‌تر زمرض منت طبیبان است           

خوش است درد به شرطی كه بی‌دوا افتد             

دلم ز همرهی اشك وا نمی‌ماند             

نه آتشی است كه از كاروان جدا افتد 

شمس مغربی :

هر سو كه دویدیم همه سوی تو دیدیم         

هر جا كه رسیدیم سر كوی تو دیدیم        

هر قبله كه بگزید دل از بحر عبادت             

آن قبلهٔ دل را خم ابروی تو دیدیم             

در دیدهٔ شهلای بتان همه عالم             

كردیم نظر نرگس جادوی تو دیدیم    

ابراهم عراقی :

زیبد كه ز درگاهت نومید نگردد باز

آن‌كس كه به امیدی بر خاك درت افتد

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 امروز مهار خویش ز بیگانه ندانیم        

مستیم بدان‌سان كه ره خانه ندانیم        

گفتند دراین خانه یكی دام نهان است           

در دام چنانیم كه ما دانه ندانیم          

از عقل و ادب هیچ مگویید كه امروز              

جز حالت شوریدهٔ دیوانه ندانیم           

باده ده و كم پرس كه چندم قدح است این            

كز یاد تو ما باده و پیمانه ندانیم            

شمس‌الحق تبریز بده رطل پیاپی              

تا بار دگر جرعه ز خمخانه ندانیم    

( مولانا )

همکاری : پرویز یاحقی      ویلن / مرتضی محجوبی       پیانو /

 فرهنگ  شریف       تار /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

http://www.mediafire.com/listen/x0157idl1xx19p3/49-_BS_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۲۹:۳۰ دقیقه

حجم برنامه : ۴ مگابایت

شعر ابتدا :

آهنگ : همایون    

خواننده : حسین قوامی       نی /

گوینده :  روشنک

شاعر :

شمس تبریزی :

چنان سرمست و حیرانم من امشب       

كه خود را هم نمی‌دانم من امشب         

ز ذوق قول مطرب در سماعم           

تو پنداری كه رقصانم من امشب           

دلا زین‌سان كه می‌یابی خرابم            

یقین می‌دان كه زین‌سانم من امشب            

گهی شمع و گهی پروانه‌ام من             

گهی جان گاه جانانم من امشب              

گهی با ظلمت كفرم من امروز             

گهی با نور ایمانم من امشب              

همان آتش كه در حلاج افتاد                  

همان افتاده در جانم من امشب               

زمن چشم ادب امشب مدارید             

که بس مجنون و حیرانم من امشب             

 به نور شمس بر اوج فلك‌ها              

بسان مه فروزانم من امشب 

ابراهیم عراقی :

زیبد كه ز درگاهت نومید نگردد باز

آن‌ كس كه به امیدی بر خاك درت افتد

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 در سینه‌ام هنوز دل مضطری بجاست        

برقی هنوز در دل خاكستری بجاست          

خشك ای درخت عشق نگردی به روزگار              

تا قلب خون فشانی و چشم تری بجاست     

 ( ناشناس ) 

یك شبی آتش در نیستانی فتاد        

سوخت چون عشقی كه بر جانی فتاد         

شعله تا مشغول كار خویش شد          

هر نی‌ ای شمع مزار خویش شد          

نی به آتش گفت كاین آشوب چیست            

مر تو را زین سوختم مطلوب چیست             

 گفت آتش بی‌سبب نفروختم           

دعوی بی‌معنی‌ات را سوختم            

چون كه می‌گفت هی نیم با صد نمود          

همچنان در بند خود بودی كه بود             

با چنین دعوی چرا ای كم عیار               

برگ خود می‌ساختی هر نو بهار

( ناشناس)

همکاری : جلیل شهناز       تار / حسن کسائی      نی /

اعلام برنامه :  دارد

اعلام شماره : دارد

http://www.mediafire.com/listen/7r76q0buiuxb4a7/48-_BS_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۲۹:۵۸ دقیقه

حجم برنامه : ۴ مگابایت

شعر ابتدا :

آهنگ : شور - ابو عطا

خواننده : فـــــرح

گوینده : روشنک

شاعر : 

  فروغی بسطامی :   

اندوه تو شد وارد كاشانه ام امشب       

مهمان عزيز آمده در خانه ام امشب     

صد شكر خدا را كه نشسته ست به شادي          

گنج غمت اندر دل ويرانه ام امشب          

 من از نگه شمع رخت ديده ندوزم       

تا پاك بسوزد پر پروانه ام امشب           

يك جرعۀ آن مست كند هر دو جهان را          

چيزي كه لبت ريخت به پيمانه ام امشب         

ترسم كه سر كوي تو را سيل بگيرد             

اي بيخبر از گريۀ مستانه ام امشب             

 از من بگريزيد كه مي خورده ام امروز             

 با من منشينيد كه ديوانه ام امشب          

بي حاصلم از عمر گرانمايه  فروغي              

 گر جان نرود در پي جانانه ام امشب        

فخرالدین عراقی :  

زيبد كه زدرگاهت نوميد نگردد باز       

آن كس كه به اميدي بر خاك درت افتد

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 عمر آن بود كه در صحبت دلدار گذشت         

حيف و صد حيف كه آن دولت بيدار گذشت        

آفتابي زد و ويرانۀ دل روشن كرد             

 ليك افسوس كه زود از سر ديوار گذشت             

خيره شد  چشم دل از جلوۀ مستانۀ او               

تا زدم چشم به هم مهلت ديدار گذشت            

 برو اي ناصح مجنون  زپي كار دگر           

نقش بر آب مزن ، كار من از كار گذشت             

شدم آن روز زدرمان دل خود نوميد              

كه مداواي وي از معجز خمار گذشت               

آفرين باز به پروانه  كه مانندعماد               

خود به آتش زد و از هر چه بجز يار گذشت      

(  عماد خراسانی )

همکاری : حبیب الله بدیعی       ویلن / فرهنگ شریف       تار /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

http://www.mediafire.com/listen/9aj8q5pggp2sglg/47-_BS_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۳۰:۵۲ دقیقه

حجم برنامه : ۴ مگابایت

شعر ابتدا :

آهنگ : سه گاه

خواننده : غلامحسین بنان

گوینده : روشنک

شاعر :

اوحدی مراغه ای :

هوست معتكف خانهٔ خمارم كرد                  

عشقت از صومعه و مدرسه بيزارم كرد        

شورها در سر و با خلق نمی‌آرم گفت           

زخم‌ها بر دل و فرياد نمی‌آرم كرد          

 سايه‌ای بودم و عكس تو بپوشيد مرا             

ذره‌ای بودم و نور تو پديدارم كرد

فخرالدین عراقی :

زيبد كه ز درگاهت نوميد نگردد باز  

آن‌كس كه به اميدی بر خاك درت افتد

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 از در درآمدی و من از خود به در شدم       

گفتی كزين جهان به جهان دگر شدم        

گوشم به راه تا كه خبر می‌دهد ز دوست            

صاحب خبر بيامد و من بی‌خبر شدم           

گفتم ببينمش مگرم درد اشتياق            

ساكن شود بديدم و مشتاق‌تر شدم            

دستم نداد قوت رفتن به پيش يار           

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم         

 من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت            

كاوّل نظر به ديدن او ديده‌ور شدم           

 او را خود التفات نبودش به صيد من             

من خويشتن اسير كمند نظر شدم            

گويند روی سرخ تو سعدی چه زرد كرد             

اكسير عشق بر مسم افتاد زر شدم   

 ( سعدی )

همکاری : حبیب الله بدیعی      ویلن / حسن کسائی      نی / جلیل شهناز       تار /

اعلام برنامه :  دارد

اعلام شماره : دارد

http://www.mediafire.com/listen/3q3zmle9tl3l6kg/46-_BS_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3