loading...
گلهای رنگارنگ ( ترانه ها و آهنگهای سنتی )
حسین بازدید : 80 شنبه 08 آذر 1393 نظرات (1)

 

 

موضوع برنامه : سعدی

زمان برنامه : ۴۳:۱۱ دقیقه

حجم برنامه : ۶ مگابایت

شعر ابتدا :

به چه كار آیدت زگل طبقی       

  از گلستان من ببر ورقی        

    گل همین پنج روز و شش باشد          

 وین گلستان همیشه خوش باشد      

( سعدی  )

 

 

آهنگ :

خواننده : حسین قوامی / عبدالوهاب شهیدی      

گوینده : آذردخت پژوهش

شاعر :

سعدی :

خفتن عاشق یكیست بر سر دیبا و خار          

 چون نتواند كشید دست در آغوش یار         

گر دگری را شكیب هست زدیداردوست       

من نتوانم گرفت بر سر آتش قرار         

گر تو زما فارغی ما به تو مستظهریم          

ور تو زما بی نیاز ، ما به تو امیدوار             

ما سپر انداختیم گردن تسلیم پیش              

گر بِكُشی حاكمی ور بدهی زینهار          

سعدی اگر داغ عشق در تو مؤثر شود                 

فخر بود بنده را داغ خداوندگار

ـــــ 

من ندانستم از اول كه تو بی مهر و وفایی         

عهد نابستن از آن به كه ببندی و نپایی      

دوستان عیب كنندم كه چرا دل به تو دادم           

 باید اول به تو گفتن كه چنین خوب چرایی          

 پرده بردار كه بیگانه خود این روی نبیند              

تو بزرگی و در آیینه كوچك ننمایی            

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت         

همه سهل ست، تحمل نكنم بار جدایی          

روز صحرا و سماع ست و لب جوی و تماشا             

در همه شهر دلی نیست كه دیگر برُبایی            

شمع را باید ازین خانه برون بردن و كشتن              

تا به همسایه نگوید كه تو در خانه مایی 

مطلع تصنیف :

مطلع اواز :

پیش رویت دگران صورت بر دیوارند        

نه چنین صورت و معنی كه تو داری دارند        

تا گل روی تو دیدم همه گلها خارند               

تا ترا یار گرفتم همه خلق اغیارند           

آنكه گویند به عمری شب قدری باشد            

مگر آنست كه با دوست به پایان آرند           

 نه من از دست نگارین تو محرومم و بس             

 كه به شمشیر غمت كشته چو من بسیارند               

 عجب از چشم تو دارم كه شبانش تا روز            

خواب می گیرد و شهری زغمت بیدارند              

 سعدی اندازه ندارد كه چه شیرین سخنی          

باغ طبعت همه مرغان شكر گفتارند  

 ـــــ    

عیبی نباشد از تو كه بر ما جفا رود       

مجنون از آستانه لیلی كجا رود       

گر من فدای جان تو گردم دریغ نیست           

بسیار سَر كه در سَرِ مهر و وفا رود          

حیف آیدم كه پای همی بر زمین نهی           

كاین پای لایق ست كه بر چشم ما رود          

ای آشنای كوی محبت صبور باش          

بیداد نیكوان همه بر آشنا رود        

سعدی به در نمیكنی از سر هوای دوست            

در پات لازم ست كه خار جفا رود

( سعدی )

همکاری : احمد عبادی       سه تار / جلیل شهناز       تار /

حسن کسائی       نی / پرویز یاحقی       ویلن /

امیر ناصر افتتاح        ضرب /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

 

http://www.mediafire.com/listen/cogha8kd7fscrzm/156_-_GJ_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

 

حسین بازدید : 145 جمعه 07 آذر 1393 نظرات (2)

 

 

موضوع برنامه : فخرالدین ابراهیم عراقی

زمان برنامه : ۴۱:۳۵ دقیقه

حجم برنامه : ۶ مگابایت

شعر ابتدا :

به چه كار آیدت زگل طبقی       

  از گلستان من ببر ورقی        

    گل همین پنج روز و شش باشد          

 وین گلستان همیشه خوش باشد      

( سعدی  )

 

 

آهنگ :

خواننده : حسین قوامی /  عبدالوهاب شهیدی

گوینده : روشنک

شاعر : 

فخرالدین ابراهیم عراقی :  

روی جانان به چشم جان دیدن       

خوش بود، خاصه رایگان دیدن        

خوش بود در صفای رخسارش           

 آشكارا همه نهان دیدن            

جز در آیینۀ رخش نتوان             

عكس رخسار او عیان دیدن          

دیدن روی دوست خوش باشد          

خاصه رخساره ای چنان دیدن          

 در خم زلف او چه خوش باشد             

 دل گم گشته ناگهان دیدن           

اندر آیینۀ جهان باری          

می توانی به چشم جان دیدن          

كه همه اوست هر چه هست یقین           

جان و جانان و دلبر و دل و دین

 ــــــــ 

ساقی چه كنم به ساغر و جام       

مستم كن از آن می غم انجام     

با یاد لب تو عاشقان را     

حاجت نبود به ساغر و جام            

گوشم سخن لب تو بشنود           

خوشنود شد از لبت به دشنام            

 دل زلف دانه دید ناگاه          

افتاد به بوی دانه در دام          

سودای دو زلف بی قرارت           

بُرد از دل من قرار و آرام           

 باشد که رَسَم به کام روزی            

در راه امید می زنم گام           

ور زانکه نشد لب تو روزی           

 دانی چه کنم به کام و ناکام؟          

 در میکده می کشم سبویی           

 باشد که بیابم از تو بویی   

ــــــــ 

مطرب عشق می نوازد ساز          

 عاشقی كو كه بشنود آواز      

هر نفس پرده ای دگر سازد          

 هر زمان زخمه ای كند آغاز          

 همه عالم صدای نغمه اوست             

كه شنید این چنین صدای دراز          

 نه به اندازۀ تو هست سخن          

عشق می گوید این سخن را باز           

كه همه اوست هر چه هست یقین              

 جان و جانان و دلبر و دل و دین

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

  ای مطرب عشق، ساز بنواز       

کان یار نشد هنوز دمساز      

دشنام دهد بجای بوسه      

وآن نیز به صد كرشمه و ناز         

پنهان چه زنم نوای عشقش         

 كز پرده برون فتاده این راز            

گفتی كه بجوی تا بیابی            

اینك طلب تو كردم آغاز            

در میکده می کشم سبویی             

باشد که بیابم از تو بویی

ــــــ      

خوشا دردی كه درمانش تو باشی         

 خوشا راهی كه پایانش تو باشی       

خوشا چشمی كه رخسار تو بیند               

خوشا مُلكی كه سلطانش تو باشی              

 خوشا آن دل كه دلدارش تو گردی            

خوشا جانی كه جانانش تو باشی           

چه خوش باشد دل امیدواری             

كه امید دل و جانش تو باشی            

 همه شادی و عشرت باشد ای دوست             

 در آن خانه كه مهمانش تو باشی         

مشو پنهان از آن عاشق كه پیوست          

همه پیدا و پنهانش تو باشی            

چه باك آید ز كس، آنرا كه او را            

نگهدار و نگهبانش تو باشی             

 همه شادی و عشرت باشد، ای دوست          

 در آن خانه كه مهمانش تو باشی

( عراقی )

همکاری : احمد عبادی       سه تار / مهدی خالدی        ویلن /

 حسن کسائی       نی /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

 

http://www.mediafire.com/listen/q849n4ke272dekw/155_-_GJ_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

 

حسین بازدید : 102 پنجشنبه 06 آذر 1393 نظرات (1)

 

 

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۴۶:۲۱ دقیقه

حجم برنامه : ۶ مگابایت

شعر ابتدا :

به چه كار آیدت زگل طبقی       

  از گلستان من ببر ورقی        

    گل همین پنج روز و شش باشد          

 وین گلستان همیشه خوش باشد      

( سعدی  )

 

 

آهنگ : سه گاه / بیات زند

خواننده : حسین قوامی  / عبدالوهاب شهیدی / 

گوینده : روشنک

شاعر :

مولانا :

از بلبل سرمست نوایی شنوم       

وز باد سماع دلربایی شنوم       

در آب همه خیال یاری بینم         

 وز گل همه بوی آشنایی شنوم 

ـــــ 

سوز دل عاشقان شررها دارد       

درد دل بیدلان اثر ها دارد       

نشنیدستی كه آه دل سوختگان         

بر درگه رحمتش گذرها دارد

ــــ

ای زندگی تن و روانم همه تو        

جانی و دلی، ای دل و جانم همه تو            

تو هستی من شدی از آنی همه             

من من نیست شدم در تو از آنم همه تو 

ـــــ 

مجنون و پریشان توام دستم گیر        

سر گشته و حیران توام دستم گیر        

هر بی سرو پای دستگیری دارد            

 من بی سرو سامان توام دستم گیر

___  

امشب شب آن نیست كه از خانه روند        

از یار یگانه سوی بیگانه روند           

امشب شب آن است كه جانهای عزیز          

 در آتش اشتیاق مستانه روند

 

 

عطار نیشابوری : 

ای شراب جان مستم نام تو       

 چشم عقلم روشن از ایام تو        

 منتظر بنشسته ام تا در رسد        

از پی جان خواستن پیغام تو 

 

 

شمس مشرق : 

عشق تو شرابی است كه سوزد دل و جان را         

جز عاشق شوریده ننوشید كس آن را      

زین باده كسی تا نشود مست نداند              

احوال دل عاشق آشفته روان را                

 آنجا كه غمش خیمه زند بر كند از بیخ            

 اندیشه كونین و غم نام و نشان را              

سلطان سراپرده عشقش چو نظر كرد           

افروخت به نور رخ خود جمله جهان را      

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 بی تو كوشم در فنای خویشتن        

تیشه ام اما به پای خویشتن     

ریخت خون من به جرم عاشقی        

عاقبت دیدم سزای خویشتن         

زد به تیغم بوسه بر دستش زدم           

خود گرفتم خون بهای خویشتن           

 نو گل خندان من یك دم به پاس             

حال مرغ بینوای خویشتن            

 درد مندان قطع ، درمان ترند          

ما و درد بی دوای خویشتن           

دیدمش در خویش و جان دادم زشوق           

 خویش را كردم فدای خویشتن   

 ( ناشناس )

ای هزاران جان فدای جان تو        

وی همه سرگشتگان مهمان تو          

در سرای عصمت یزدان تویی           

بخت و دولت روز و شب دربان تو        

چنك و قانون جهان را تارهاست           

نالهٔ هر تار در فرمان تو  

ــــــ     

گفته بودی ، كز توام بگرفت دل         

 ای هزاران دل فدای جان تو      

 ای شراب جان مستم نام تو       

چشم عقلم روشن از ایام تو         

 منتظر بنشسته ام تا در رسد          

 از پی جان خواستن پیغام تو

( مولانا )

همکاری : احمد عبادی       سه تار / مهدی خالدی       ویلن /

حسن کسائی       نی / جلیل شهناز        تار /

اعلام برنامه :  دارد

اعلام شماره : دارد

 

http://www.mediafire.com/listen/yqkg2ayy1y5sw82/154_-_GJ_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

 

حسین بازدید : 93 چهارشنبه 05 آذر 1393 نظرات (0)

 

 

موضوع برنامه : سعدی

زمان برنامه : ۴۱:۳۸ دقیقه

حجم برنامه : ۶ مگابایت

شعر ابتدا :

به چه كار آیدت زگل طبقی       

  از گلستان من ببر ورقی        

    گل همین پنج روز و شش باشد          

 وین گلستان همیشه خوش باشد      

( سعدی  )

 

 

آهنگ : سه گاه / شور / دشتی

خواننده : حسین قوامی / عبدالوهاب شهیدی  

گوینده : روشنک

شاعر :

سعدی :

 ترسم نرسی به كعبه ای اعرابی        

 كاین ره كه تو می روی به تركستانست  

____ 

ای هنر ها گرفته بر كف دست          

عیب ها بر گرفته زیر بغل         

 تا چه خواهی خریدن ای مغرور          

روز درماندگی به سیم دغل

____ 

وقتی دل سودائی می رفت به بستان ها         

بی خویشتنم كردی بوی گل و ریحان ها          

 ای مهر تو بر دلها وی ذكر تو بر لبها وی           

شور تو در سرها وی سِّر تو در جانها

 ____ 

تا عهد تو در بستم عهد همه بشكستم         

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان ها

____ 

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را     

ساقی بیار آن جام می، مطرب بزن آن ساز را          

راز غمی عشقی چنین حیف است پنهان داشتن         

درگوش نی رمزی بگو تا بر كشد آواز را          

روی خوش و آواز خوش دارند هر یك لذتی بنگر         

كه لذت چون بود محبوب خوش آواز را

 ___ 

زدستم بر نمی خیزد كه یكدم بی تو بنشینم         

بجز رویت نمی خواهم كه روی هیچكس بینم           

ترا من دوست می دارم خلاف هر كه در عالم          

اگر طعنه ست در عشقم وگر رخنه ست در دینم

مطلع تصنیف :

مطلع اواز :

  وقتی دل سودائی می رفت به بستان ها        

 بی خویشتنم كردی بوی گل و ریحان ها      

ای مهر تو بر دلها وی ذكر تو بر لبها وی        

شور تو در سرها وی سِّر تو در جانها 

___ 

تا خار غم عشقت آویخته در دامن          

كوته نظری باشد رفتن به گلستانها        

 آن را كه چنین دردی از پای در اندازد            

باید كه فرو شوید دست از همه درمانها

 ___ 

زدستم بر نمی خیزد كه یكدم بی تو بنشینم       

 بجز رویت نمی خواهم كه روی هیچكس بینم           

من اول روز دانستم كه با شیرین در افتادم          

كه چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم           

تو را من دوست می دارم خلاف هر كه در عالم          

اگر طعنه ست در عقلم وگر رخنه ست در دینم          

دلی چون شمع می باید كه بر جانم ببخشاید          

كه جز وی كس نمی بینم كه می سوزد ببالینم            

رقیب انگشت می خاید كه سعدی چشم بر هم نه            

 مترس ای باغبان از گل كه می بینم نمی چینم  

( سعدی )

همکاری : احمد عبادی      سه تار / حبیب الله بدیعی     ویلن /

جلیل شهناز      تار / حسن کسائی       نی /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

 

http://www.mediafire.com/listen/hdt0vv4tui69ah0/152_-_GJ_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

 

حسین بازدید : 98 چهارشنبه 05 آذر 1393 نظرات (0)

 

 

موضوع برنامه :

زمان برنامه : ۴۳:۲۸ دقیقه

حجم برنامه : ۶ مگابایت

شعر ابتدا :

به چه كار آیدت زگل طبقی       

  از گلستان من ببر ورقی        

    گل همین پنج روز و شش باشد          

 وین گلستان همیشه خوش باشد      

( سعدی  )

 

 

آهنگ :

خواننده : سید علی اکبر گلپایگانی / عبدالوهاب شهیدی

گوینده : روشنک

شاعر :

ناشناس :

من خراباتیم و باده پرست       

درخرابات مغان واله و مست       

می كشندم چو سبو دوش به دوش         

می برندم چو قدح دست به دست 

 

 

سلمان ساوجی :

تا توانی مده از كف به بهار ای ساقی      

لب جوی و لب جام و لب یار ای ساقی        

نو بهار است و گل و سبزه و ما عمر عزیز          

می گذاریم به غفلت مگذار ای ساقی           

شاهد و باغ و گل و مل همه خوبند ولی          

یارخوش خوشتر ازین هر سه چهار ای ساقی          

 بی نوایم غزلی نو بنواز ای سلمان           

درخُمارم قدحی می زخُم آر ای ساقی

مطلع تصنیف :

مطلع اواز : 

 من هر چه دیده ام زدل و دیده دیده ام        

گاهی زدل بود گله، گاهی ز دیده ام        

من هر چه دیده ام زدل و دیده تا كنون         

از دل ندیده ام، همه از دیده دیده ام          

اول كسی كه ریخت به خاك آبروی من           

 اشکست كش به خون جگر پروریده ام          

گویند بوی زلف تو جان تازه می كند         

سلمان قبول كن كه من از جان شنیده ام 

ــــ   

ما روی دل به خانۀ خَمار كرده ایم     

محراب جان زابروی دلدار كرده ایم       

سرمست رفته ایم به بازار و جرعه وار         

جانها نثار بر سر بازار كرده ایم          

امروز با تو نیست سرو كار ما            

كه ما عمر عزیز در سر این كار كرده ایم           

 ای مدعی به رندی سلمان چه میكنی           

 دعوی كه ما بجرم خود اقرار كرده ایم

( سلمان ساوجی )

همکاری : احمد عبادی       سه تار / مهدی خالدی       ویلن /

 مرتضی محجوبی      پیانو / جلیل شهناز        تار /

اعلام برنامه : دارد

اعلام شماره : دارد

 

http://www.mediafire.com/listen/njd2ssxh4vh60a3/151_-_GJ_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3

 

تعداد صفحات : 7

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 1298
  • کل نظرات : 252
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 108
  • آی پی امروز : 19
  • آی پی دیروز : 38
  • بازدید امروز : 48
  • باردید دیروز : 565
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 3
  • بازدید هفته : 793
  • بازدید ماه : 2,037
  • بازدید سال : 18,488
  • بازدید کلی : 297,271
  • آخرین مطالب در ایمیل شما
    آخرین مطالب را در ایمیل خود دریافت کنید

    ایمیل خود را اینجا وارد کنید

    Delivered by ghadimiya