زمان برنامه : 44:15 دقیقه
حجم برنامه :42 مگابایت
شعر ابتدا :
ما را میافکنید که ما افتاده ایم
در کار عشق تن به بلاها نهاده ایم
( حکیم سنائی غزنوی )
آهنگ : شور - دشتی حسین یاحقی
خواننده تصنیف : مرضیه - بنان
خواننده آواز : مرضیه
گوینده : روشنک
شاعر :
مولانا : زان می که ز بوی وی شوریده و سر مستیم
عبدالرحمن جامی : نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم
مهری هروی : بر چشم غیر ار بنشینی به دلبری
مطلع تصنیف :
دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی
پیوند الفت بریدی و رفتی
( رهی معیری )
مطلع آواز :
شنیدم رهروی در سرزمینی
همی گفت این معما با قرینی
( حافظ )
یکدم گمان مبر ز خیال تو غافلم
بنشستم ار خموش خدا داند و دلم
( مهری هروی )
همکاری : مرتضی محجوبی پیانو / علی تجویدی ویلن /عبدالله جهانپناه ویلن /
سید محمد میر نقیبی ویلن / حبیب الله بدیعی ویلن / سلیم فرزان ؟ /
علیرضا ایزدی ویلن سل / احمد مستان کنتر باس / امیر ناصر افتتاح ضرب /
پرویز یاحقی ویلن / احمد عبادی سه تار / لطف الله مجد تار /
اعلام برنامه : دارد
اعلام شماره : دارد
http://www.mediafire.com/listen/66yji5m6hh9dii4/197_A_-_golhaye_rangagang_-_www.qwsa1.rozblog.com.mp3
توضیح جناب دربندی گرامی در مورد این برنامه :
اغلب نسخه هایی که از گلهای رنگارنگ شماره 197 الف دیده شده در پایان پس از اجرای آواز مرضیه و سلو نوازی تار یک بیت از علی اشتری با این مطلع ( بر چشم غیر ار بنشینی به دلبری ) آمده و سپس ترانه دیدی ای مه با صدای بنان اجرا شده ، باید عرض شود که این بخش که توضیح دادم توسط فردی از برنامه رنگارنگ شماره 176 به این برنامه چسبانده شده که باعث مخدوش شدن آن گردیده ولی آنچه قبل از این توسط مرضیه خوانده شده و نوازندگان نواخته اند مربوط به 197 است و شکی نیست ولی بر طبق معرفی میان برنامه در پایان این برنامه می بایست دو بیت از مهری هروی دکلمه می شده که متاسفانه شنیده نمی شود بر طبق تحقیقاتی که انجام داده شده مدت اجرای کامل این برنامه که هنوز به دست نیامده باید حدود 49 دقیقه باشد ولی 34 دقیقه آن فعلا یافت شده و به تصور بنده آن دو بیتی که از مهری هروی باید دکلمه می شده چنین است .
حل هر نکته که بر پیر خرد مشکل بود ----- آزمودیم به یک جرعه می حاصل بود
خواستم سوز دل خویش بگویم با شمع ------- داشت او خود به زبان آنچه مرا در دل بود
گلهای صحرائی برنامه شماره 57